Voor mijn master tot hypnotherapeut moest ik een boekverslag maken. We kregen een lijstje met mogelijke boeken, maar mochten ook zelf iets anders kiezen. Het leek me ook niet leuk voor de docent die alles moest nalezen om steeds over dezelfde boeken te lezen, dus ik ging voor iets anders. Hiervoor nam ik voor het boek The Holographic Universe van Michael Talbot.
Op Instagram volg ik Lars van den Nieuwenhoff van Ikiguides. Hij toonde dat hij net dit boek gelezen had en vertelde enkele voorbeelden die er in stonden over o.a. visualiseren en de invloed op ziektecellen. Dat leek me interessant om eens verder in te duiken.
Eerste indruk
Toen ik het boek bij Lars zag was de cover in kleur, maar het boek dat ik toegestuurd kreeg was volledig grijs. Dat vond ik een beetje jammer. Het formaat vond ik dan wel weer handig om te doorbladeren.
Er is geen Nederlandse vertaling van het boek. Zelf ben ik niet echt gewoon om Engelse boeken te lezen, maar ik wilde het er toch op wagen.
The Holographic universe heeft geen echte ondertitel, maar door de vermelde puntjes op de cover, krijg je een beter idee over wat het boek gaat:
Een opmerkelijke nieuwe werkelijkheidstheorie die dit verklaart
- De nieuwste grenzen van de natuurkunde
- De paranormale vermogens van de geest
- En de onopgeloste raadsels van hersenen en lichaam
De titel verwijst naar het concept dat het universum vergelijkbaar is met een hologram.
De schrijver, onderzocht ideeën uit de kwantumfysica en andere wetenschappelijke en spirituele tradities die aangeven dat de werkelijkheid op een holografische manier georganiseerd kan zijn, waarbij elk deel een representatie bevat van het geheel. Deze holografische benadering zou verschillende fenomenen en ervaringen kunnen verklaren.
Wie is Michael Talbot?
Michael Talbot is de schrijver van het boek The Holographic Universe. Hij is in 1953 geboren in Michigan. Een jaar na het verschijnen van dit boek is hij op heel jonge leeftijd gestorven (1992). Hij was toen nog maar 38 jaar.
Behalve The Holographic Universe (1991) schreef hij 3 novels en nog drie andere non-fictie boeken:
- Mysticism And The New Physics 1980 (herzien in 1992)
- Beyond The Quantum (1986)
- Your Past Lives – A Reincarnation Handbook (1987)
In het boek heeft Michael allemaal verhalen en wetenschappelijk onderzoek verzameld die de theorie van het holografische universum ondersteunen. Af en toe vertelt hij ook zijn eigen ervaring wanneer dat relevant is.
Zoals je aan de uitgebreide bronnenlijst achterin het boek kan zien heeft de schrijver uitgebreide research naar dit onderwerp gedaan.
Het boek is dus geen theory van Talbot zelf, maar Talbot maakt een verhaal van verschillende wetenschappelijke onderzoeken en ideeën.
Review van The Holographic Universe
Interesse van in mijn kindertijd
Het universum als hologram klonk me in eerste instantie nogal vaag, maar ook wel interessant. Toen ik klein was tot na puberteit, was ik vaak aan het denken over de eindigheid of oneindigheid van het universum.
Op een gegeven moment ben ik daarmee gestopt omdat ik er gek van werd omdat het toch niet te begrijpen was. Dat had ik op een gegeven moment weer bij het lezen van het boek. Het gaat soms zo petje te boven dat je het niet kan bevatten. Er zijn meerdere theorieën en niemand weet nog echt hoe de vork in de steel zit.
Doorzetten
Het eerste hoofdstuk van deel 1 is vlot te lezen en te begrijpen. Het tweede is wat moeilijker aangezien het om een nog niet zo lang bekende vorm van wetenschap gaat: quantum fysica. Het is allemaal moeilijk te bevatten omdat het ook vaag en niet tastbaar is.
Het was dus wel even doorzetten om er doorheen te geraken, maar hoe verder ik kwam hoe duidelijker het me werd en met de vele voorbeelden en onderzoeken had ik vaak momenten van ‘wow, bizar’.
Andere zaken worden duidelijk
Door dit boek te lezen werden er me meteen ook al wat dingen extra duidelijk toen ik het boek Becoming Supernatural van Joe Dispenza (verkrijgbaar bij bol) begon te lezen. Hij had het ook meermaals over hologrammen en quantum fysica.
Veel boeken die gaan over manifesteren hebben het over iets zo graag willen dat het naar je toe komt. Je stemt je trilling als het ware af op wat je wilt. Via de theorie van het holografisch universum kan dat verklaard worden omdat je allen uit het collectieve onbewustzijn kan putten maar dat het van je eigen voorkeuren en dus ook trilling afhankelijk is wat je ziet.
Holotrope therapie
Holotrope therapie (holotropic therapy) is iets waar ik nog niet eerder van gehoord heb. Er worden wel steeds meer van zulke losse workshops gehouden met ofwel ademwerk (bijv. Wim Hof), lichaamswerk, massages. Grof heeft hierover een boek geschreven The adventure of Self-discover (verkrijgbaar bij bol) en ook Holotropic breathwork (verkrijgbaar bij bol). Ik denk dat beide wel interessant zijn om ooit eens te lezen. Eerst nog een ander stapeltje boeken door nemen dat nog op me ligt te wachten.
Wat is er wat we niet zien?
De vraag “als we minder dan de helft zien van wat er is, wat is er dan allemaal wat we niet zien”, kwam even binnen. We vullen vaak zo op vanuit onze verwachtingen dat we gewoon een heel deel weglaten wat misschien wel eens belangrijk zou kunnen zijn.
Doortrekken naar hypnose
Ik vond enkele vergelijkingen/verduidelijkingen met dingen die we ook tijdens de sessies toepassen. Verder vond ik het ook leuk dat er in het boek soms naar onderzoeken met hypnose verwezen worden. Dat wist ik niet voor ik aan het boek begon.
Bohm vindt dat er te veel naar oorzaak gevolg gekeken wordt in de wetenschap. Terwijl als je het doortrekt is die oorzaak ook weer een gevolg van iets anders. Dit zelfde doen we tijdens sessies ook met schuld.
Bohm veronderstelt dat alles een geheel is en dat het problemen geeft om “dingen” los van elkaar te bekijken. Op gezondheidsgebied zie je zo dat dokters en specialisten vaak naar een enkel stukje van het menselijk lichaam kijken, terwijl het eigenlijk ergens anders afkomstig van zou kunnen zijn. Daarom vind ik een holistische aanpak veel beter. Maar ook die mens kunnen we dan weer als een deel van het grotere geheel bekijken. Alles staat met elkaar in verbinding.
Volgens Bohm zit de hele kosmos in elke cel van ons verweven. Hierdoor zou ook een DTI makkelijker te bevatten zijn. Als alles in ons zit, kan je ook makkelijk in die ander stappen want die persoon zit ook in jou.
Uit het onderzoek van Graf naar LSD bleek dat velen zich de baarmoeder tot in details kunnen herinneren. Dit ervaren we ook bij de regressie aangezien velen in de baarmoeder uit komen.
Het onderzoek bij de witte bloedcellen vond ik heel fascinerend. Dat het zelfs zo specifiek kan. Dan is er echt veel mogelijk. Hierdoor wil ik meer met visualiseren doen en dit ook meer gaan gebruiken in sessies.
Conclusie
Ondanks dat het bij momenten echt doorzetten was om het boek te doorspitten omdat er heel wat quantum fysica aan te pas kwam en zaken die we eigenlijk nog niet echt bevatten, vond ik het super interessant en ben ik blij dat ik het toch volledig heb uitgelezen. Het is uiteraard een theorie, net als vele andere theorieën, maar als het zou kloppen, dan kan het wel heel wat “vreemde zaken” verklaren.